pochodzenie: syntetyczne
Otrzymywany poprzez rozpuszczenie amoniaku w kwasie siarkowym. Najczęściej stosowany jest jako nawóz sztuczny, materiał wybuchowy, w garbarstwie, w przemyśle drożdżowym, używa się go również przy produkcji pieczywa i innych produktów mącznych jako regulatora kwasowości (np. w bułkach do hot dogów czy hamburgerów).
Jako dodatek do żywności, siarczan amonu uważany jest powszechnie za bezpieczny przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków, a w Unii Europejskiej jest oznaczony numerem E 517. Dzienne, maksymalne spożycie siarczanu amonu nie zostało określone przepisami prawnymi o dodatkach do żywności. Jednak w nadmiernych ilościach, E517 może powodować problemy żołądkowo-jelitowe. Spożyty siarczan amonu jest transportowany do wątroby, metabolizowany do mocznika i wydalany wraz z moczem. Generalnie substancja ta nie powoduje dolegliwości u człowieka. Badania przeprowadzone na szczurach wykazały jednak, iż spożycie dużych dawek jest szkodliwe.
Ciekawostką jest fakt, że jako dodatek do żywności, substancja ta jest zakazana w Kanadzie i w Australii.
W kosmetyce stosowany jako substancja myjąca, usuwająca zanieczyszczenia, może działać drażniąco na skórę.