pochodzenie: naturalne
Antocyjany to związki występujące w roślinach, między innymi w wielu warzywach i owocach.
Antocyjany należą do polifenolowych związków organicznych – flawonoidów, które aktywnie oddziałują na ludzki organizm. Jest to rodzaj barwników, które nadają roślinie kolor od różowego po niebieski, zależnie od pH, w którym występują (w środowisku kwaśnym czerwony, a w zasadowym – fioletowy i niebieski). Wyróżnia się trzy główne typy tego rodzaju barwników, a mianowicie są to – pelargonidyna, cyjanidyna oraz delfinidyna. Rozpuszczalny w wodzie, naturalny barwnik, który daje czerwono-fioletowe odcienie. Jako dodatek do żywności oznaczone jako E163.

pochodzenie: naturalne
Naturalny barwnik, o charakterystycznej ciepłobrązowej barwie. Karmel jest koncentratem otrzymywanym w wyniku gotowania cukru sacharozowego, a następnie odparowania wody.
Substancja maskująca, niwelująca niepożądane zapachy w kosmetyku, a także zapachowa. Jest głównym składnikiem wosków cukrowych do depilacji i wykazuje delikatne działanie odżywcze.

pochodzenie: syntetyczne
Żółty barwnik pochodzenia chemicznego. Lekko żółtawy proszek umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie. Stosuje się go w preparatach mydeł i detergentów, wybielaczy do włosów, odżywkach do włosów, środkach nawilżających, szamponach i produktach do pielęgnacji skóry. Może uczulać.

pochodzenie: syntetyczne
Czerwony barwnik pochodzenia chemicznego – azotowy.

pochodzenie: chemiczne
Barwnik czerwony. Podobnie jak u wszystkich azowych barwników, jego spożywanie nie jest wskazane u osób chorujących na astmę, powinny go unikać osoby uczulone na aspirynę. Może wywoływać nadpobudliwość. Kancerogenny u zwierząt. Dopuszczalne dzienne spożycie: 4  mg/kg masy ciała.
Najczęściej stosowany do barwienia żywności: marcepan, ciasta, budynie, kisiele, galaretki, dżemy, jogurty, galaretki w proszku, sos brązowy, wino.

pochodzenie: chemiczne
Barwnik żółto pomarańczowy. Barwnik azowy stosowany też do barwienia żywności.
Zakazany w niektórych krajach ze względu na swoją szkodliwość. Możliwe jest wystąpienie reakcji alergicznych u osób z nietolerancją salicylanów.
Pobudza wydzielanie histaminy, co może wzmagać objawy astmy. U dzieci może powodować nadpobudliwość. Żółcień pomarańczowa FCF ma działanie rakotwórcze. W żywności oznaczenie E110.
Nadaje piękny kolor marcepanom, nalewkom, zupom w proszku, płatkom kukurydzianym i galaretkom; barwi płukanki do włosów i inne kosmetyki w zamian za ryzyko wysypki, bóle brzucha, wzmożenie objawów astmy i (sporne) zwiększenie ryzyka zapadnięcia na raka.

pochodzenie: chemiczne
Posiada głęboki, pomarańczowoczerwony kolor. W przemyśle spożywczym jest używany do produkcji napojów wyrobów cukierniczych i galaretek w proszku, a także płatków zbożowych, kasz i herbatników. Znajduje także zastosowanie w przemyśle kosmetycznym (np. szminki) oraz farmaceutycznym.
Może wywołać alergię. Znajduje się w gronie barwników mających negatywny wpływ na zdrowie astmatyków. Ze względu na to że jest to związek azowy, może nasilać objawy astmy. U dzieci może powodować nadpobudliwość psychoruchową znaną powszechnie jako ADHD, dlatego nie zaleca się spożywania przez nie tego barwnika. Ponadto udowodniono, że jeśli jest spożywany w większych ilościach, to jeden z jego produktów degradacji powoduje raka pęcherza u zwierząt.
Pomimo że Unia Europejska dopuszcza jej użycie jako barwnika spożywczego, w Danii, Belgii, Szwajcarii, Francji i Szwecji jej stosowanie jest zakazane.

pochodzenie: syntetyczne
Ciemnoczerwony barwnik pochodzenia chemicznego. Wykorzystywany do produkcji kosmetyków (m.in. kolorowych: szminek, róży). Może działać drażniąco na drogi oddechowe, wątrobę i nerki. Zakazany w niektórych krajach (m.in. w USA). W Polsce wykorzystywany w przemyśle spożywczym jako barwnik spożywczy E123. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Stosuje się go w wielu produktach spożywczych, np.: kolorowych napojach alkoholowych i kawiorze.

pochodzenie: syntetyczne
Czerwień koszenilowa to syntetyczny barwnik azowy o głęboko czerwonej barwie. Nadaje kolor podobny do koloru maku. Stosowany w różnych kosmetykach, także farbach do włosów. Rozpuszczalny w wodzie. Może uczulać. Stosowany również jako barwnik spożywczy.

pochodzenie: chemiczne
Rozpuszczalny w wodzie cytrynowożółty barwnik. Używany m.in. w kosmetyce, w przemyśle spożywczym jak i do farbowania lekarstw. Składnik mocno alergizujący. Powoduje uwalnianie histaminy, więc w dużych ilościach nasila objawy alergii i astmy. Może powodować pokrzywkę, w połączeniu z benzoesanami dodatkowo trudności z koncentracją. Najczęściej wywołuje alergie u osób, które nie tolerują aspiryny (kwas acetylosalicylowy) lub są alergikami.
Niezalecany dla dzieci i kobiet w ciąży (większe ilości mogą powodować poronienia). Może powodować trudności w nauce, a nawet wystąpienie syndromu ADHD. W niektórych krajach zakazany..

pochodzenie: chemiczne
Barwnik azotowy – nadaje czerwony kolor. Służy do barwienia substancji takich jak oleje, tłuszcze, woski. Jego głównym zastosowaniem jest barwienie paliwa w Stanach Zjednoczonych.
Zostały sklasyfikowany przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem jako substancja rakotwórcza kategorii 3. Jest szkodliwy w przypadku wdychania lub połknięcia i może być wchłaniany przez skórę. Wdychanie może powodować zatrucie, a kontakt z oczami może prowadzić do niewyraźnego widzenia i potencjalnie ślepoty. Po wchłonięciu do organizmu jest bardzo powoli eliminowany.

pochodzenie: syntetyczne
Barwnik dwuazowy, ma postać czarnego proszku lub drobnego granulatu, jego roztwór w wodzie ma granatowo-fioletowe zabarwienie.
Ponieważ jest to barwnik azowy, może wywoływać nietolerancję u ludzi z nadwrażliwością na salicylany. Dodatkowo uwalnia on histaminę, zatem wzmacnia objawy astmy. Przy występowaniu z benzoesanem powoduje nadczynność u dzieci. W jelitach, może być przekształcony przez bakterie do prawdopodobnie niebezpiecznych składników, stąd wynika raczej niskie ADI i ograniczenie jego zastosowania. Negatywnie wpływa na nerki. Może wywoływać typowe dla barwników azowych działanie niepożądane. W jelitach, może być przekształcony przez bakterie do prawdopodobnie niebezpiecznych składników. Jest to jeden ze szkodliwszych barwników stosowanych w żywności. Kolorant dopuszczony do stosowania we wszystkich kosmetykach na terenie UE.
Zakazany jako dodatek do żywności w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Finlandii, Japonii i Norwegii, a także zabroniony do stosowania w kosmetykach w USA.
W przemyśle spożywczym używana do barwienia ciast w proszku z czarną porzeczką, jogurtów (zwłaszcza pitnych), ajerkoniaku, sosu brązowego oraz kawioru.

pochodzenie: syntetyczne
Barwnik pochodzenia syntetycznego o niebiesko-fioletowym kolorze. Barwnik azowy, odporny na wysoką temperaturę i światło. Nadaje niebieskawe zabarwienie. Dopuszczony do stosowania w różnego rodzaju kosmetykach oraz jako barwnik spożywczy. Wykorzystywany w produkcji szminek i błyszczyków do ust.
W stosowanych stężeniach błękit patentowy rzadko wywołuje skutki uboczne, jednak może powodować reakcje alergiczne takie jak: świąd, pokrzywka, nudności, niedociśnienie oraz problemy żołądkowo-jelitowe. Stosowanie błękitu patentowego jako dodatku do żywności jest zabronione w Australii, USA oraz Norwegii.

pochodzenie: syntetyczne
Syntetyczny zielony barwnik kosmetyczny. Fast Green jest zalecany jako zamiennik jasnozielonego SF żółtawego, ponieważ jego kolor jest bardziej olśniewający i mniej prawdopodobne, że zniknie.
Stwierdzono, że substancja ta ma działanie rakotwórcze u zwierząt doświadczalnych, a także działanie mutagenne zarówno u zwierząt doświadczalnych, jak i ludzi. Ponadto grozi podrażnieniem oczu, skóry, przewodu pokarmowego i dróg oddechowych w postaci nierozcieńczonej.
Jako dodatek do żywności występuje pod numerem E143. Fast Green FCF jest słabo wchłaniany przez jelita. Jego stosowanie jako barwnika spożywczego jest zabronione w Unii Europejskiej i niektórych innych krajach. W Stanach Zjednoczonych Fast Green FCF jest jednak używany jako dodatek żywnościowy.

pochodzenie: chemiczne
Barwnik niebieski. Czerwono-fioletowe granulki z połyskiem metalicznym rozpuszczalne w wodzie. Barwnik, który stosowany jest m.in. w kosmetykach (z wyjątkiem okolic oczu). Może wywoływać astmę, pokrzywkę, katar sienny oraz reakcje alergiczne. Może spowodować nasilenie objawów nietolerancji salicylanów (np. aspiryny). Błękit brylantowy FCF wykazuje niejednoznaczne działanie rakotwórcze. Jest zakazany w niektórych krajach.

pochodzenie: syntetyczne
Barwnik pochodzenia syntetycznego o żółtym kolorze. Stosowany najczęściej w produktach do mycia włosów, olejkach do skórek wokół paznokci, serum do włosów. Substancja dozwolona do stosowania w kosmetykach nie kontaktujących się ze śluzówką.
Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 10 mg/kg ciała. W przemyśle spożywczym używana jest jako barwnik do lodów, napojów gazowanych, galaretek i cukierków na kaszel. Barwniki kosmetyczne (m.in. w tatuażach), szminki, mydła, pasty do zębów, środki do pielęgnacji włosów, wody kolońskie.
Może działać jako czynnik wyzwalający histaminę. Może powodować: astmę, pokrzywkę, wysypkę, zaczerwienienie (stan zapalny) skóry, nadpobudliwość, anafilaksję. Powinny jej unikać osoby uczulone na aspirynę.
Zgodnie z normami Międzynarodowej Agencji Badania Raka żółcień chinolinowa nie jest klasyfikowana jako czynnik rakotwórczy.
Jest zakazana w niektórych krajach (np. w USA i Japonii). W Australii po czasowym wycofaniu jej z obrotu, została ponownie zatwierdzona i obecnie znajduje się w wielu produktach spożywczych.
W Wielkiej Brytanii wycofano żółcień chinolinową z żywności w 2009 roku po stwierdzeniu występowania nadpobudliwości u dzieci spożywających napoje zawierających mieszaninę sześciu barwników, wśród których znajdowała się żółcień chinolinowa. Nie zidentyfikowano jednak, które z barwników obecnych w napojach odpowiadają za niekorzystne efekty.

pochodzenie: różne – może być wytwarzana syntetycznie lub też pochodzić od zwierząt
Barwnik żółty. W przemyśle spożywczym używany jest jako barwnik do lodów, napojów gazowanych, galaretek i cukierków na kaszel. Jako barwnik kosmetyczny wykorzystywany w produktach typu: szminki, mydła, pasty do zębów, środki do pielęgnacji włosów, wody kolońskie.
Może wywoływać alergie. Może działać jako czynnik wyzwalający histaminę. Może powodować: astmę, pokrzywkę, wysypkę, zaczerwienienie (stan zapalny) skóry, nadpobudliwość, anafilaksję. Powinny jej unikać osoby uczulone na aspirynę.
Jest zakazany w niektórych krajach (np. w USA i Japonii). W Australii po czasowym wycofaniu z obrotu, został ponownie zatwierdzony i obecnie znajduje się w wielu produktach spożywczych.

pochodzenie: chemiczne
Barwnik który, nadaje kosmetykom fioletowe zabarwienie .
Barwnik zabroniony w kosmetykach i preparatach mających kontakt z błonami śluzowymi, np. pastach do higieny jamy ustnej, produktach do stosowania na okolice oczu, produktach oznaczonych, jako nieszczypiące w oczy. Uznany za toksyczny i rakotwórczy. Dozwolony w produktach mających jedynie krótki kontakt ze skórą. Potencjalny alergen. Może drażnić błony śluzowe.

pochodzenie: syntetyczne
Barwnik pochodzenia syntetycznego o niebiesko-zielonym kolorze. Jest nierozpuszczalny w wodzie. Służy do nadawania materiałom zielonkawego zabarwienia. Jest stosowany w kosmetykach i lekach.
Zgodnie z Dyrektywą Kosmetyczną Komisji Europejskiej (Cosmetics Directive 76/768/EEC), załącznikiem IV / 91 – składnik dozwolony jest do stosowania we wszystkich produktach kosmetycznych.

pochodzenie: chemiczne
Barwnik który, nadaje kosmetykom czerwone zabarwienie z niebieskawym tonem. Dopuszczony do stosowania we wszystkich kosmetykach.
Składnik może być szkodliwy po połknięciu, mimo to jest stosowany w pomadkach i błyszczykach do ust.

pochodzenie: chemiczne
Barwnik który, nadaje kosmetykom niebieskie zabarwienie. Barwnik stosowany często w pastach do zębów. Zgodnie z Polskimi przepisami zabroniony jest stosowana jako substancja w produktach do farbowania włosów. Związek nie ulega biodegradacji, ale nie jest toksyczny dla ryb lub roślin.

pochodzenie: naturalne
Naturalny, pomarańczowoczerwony barwnik terpenowy. Jest to ekstrakt otrzymywany z nasion krzewu Arnoty właściwej, nazywanej również annato. Jako substancja barwiąca stosowana m.in. w pastach do zębów. Jako dodatek do żywności występuje pod numerem E160b.

pochodzenie: naturalne
Zielony naturalny barwnik pozyskiwany z zielonych części roślin. Rozpuszczalny w tłuszczach. Jest używany jako barwnik w przemyśle spożywczym do produkcji np. zup, sosów, oliwy z oliwek, oleju sojowego, lodów oraz fermentowanych napojów mlecznych. Został uznany za nieszkodliwy w zastosowaniach spożywczych. Jest również wykorzystywany w produktach takich jak antyperspiranty i płyny do płukania jamy ustnej.

pochodzenie: naturalne/syntetyczne
Jest pigmentem otrzymywanym syntetycznie o mocno błękitnej barwie. To jeden z najpiękniejszych i najatrakcyjniejszych niebieskich odcieni. Jego naturalnym odpowiednikiem jest lapis-lazuli (nazywany również lazurytem). Jest to kamień półszlachetny, z którego otrzymywanie naturalnego barwnika jest zbyt drogie. Dawniej był otrzymywany przez szlifowanie tego naturalnego minerału. Obecnie ultramaryna stosowana do celów kosmetycznych jest otrzymywana syntetycznie w warunkach laboratoryjnych.
Pigment kosmetyczny stosowany w różnego rodzaju kosmetykach, zwłaszcza kolorowych do makijażu i lakierach do paznokci.
Składnik może działać uczulająco. Podrażniać skórę i błony śluzowe, np. śluzówkę oka.

pochodzenie: mineralne
Mika ma lekko kremową barwę, ale no nałożeniu na skórę staje się transparentna. Jeden z najpopularniejszych wypełniaczy kosmetycznych. Nadaje im lekkości i powoduje, że rozprowadzają się jedwabiście. Po nałożeniu na skórę mika staje się transparentna, działa przeciwzbrylająco. Daje efekt rozświetlonej skóry. Składnik szeroko stosowany w kosmetyce kolorowej (cienie, pudry, róże), dodawany również do kosmetyków pielęgnujących skórę i włosy (zwiększa lśnienie włosów). Mika jest surowcem mineralnym wydobywanym z ziemi i dlatego może zawierać śladowe ilości metali ciężkich. Pod tym względem musi być odpowiednio kontrolowana. Dotychczas przeprowadzone badania wskazują, że tak znikome ilości metali ciężkich nie wpływają negatywnie na zdrowie ludzi, dlatego surowiec może być stosowany w kosmetykach bez żadnych ograniczeń.

pochodzenie: naturalne
Barwnik wytwarzany z węgla drzewnego – nadaje czarny kolor. Barwnik stosowany w tuszach do rzęs, kredkach do oczu, eyelinerach, cieniach do powiek, szminkach.
Zgodnie z Dyrektywą Kosmetyczną Komisji Europejskiej (Cosmetics Directive 76/768/EEC), załącznikiem IV / 91 – składnik dozwolony jest do stosowania we wszystkich produktach kosmetycznych.

pochodzenie: mineralne
Inaczej zieleń chromowa. Posiada zielony kolor. Matowy pigment mineralny stosowany w pudrach, podkładach, korektorach, cieniach do powiek.

pochodzenie: mineralne
Posiada czerwony bądź czerwono-brązowy kolor. Naturalny pigment, aprobowany do stosowania w kosmetykach naturalnych. Stosowany w pudrach, podkładach, cieniach i korektorach oraz mydłach.

pochodzenie: mineralne
Barwnik o żółtym kolorze. Stosowany w pudrach, podkładach, cieniach i korektorach oraz mydłach.

pochodzenie: mineralne
Barwnik o czarnym kolorze. Tlenek żelaza stosowany jest w kosmetykach mineralnych. Posiada właściwości regenerujące i nawilżające.

pochodzenie: syntetyczne
Barwnik na bazie wody, pochodzenia syntetycznego. Ma czerwono-niebieski kolor. Dopuszczony do stosowania w ograniczonych stężeniach w różnego rodzaju kosmetykach, jako kolorant.