pochodzenie: chemiczne
Ciało stałe. Substancja mało reaktywna chemicznie, hydrofobowa. Nie przenika przez naskórek. Parafina to mieszanina prostych, długołańcuchowych węglowodorów, otrzymywanych w procesie destylacji ropy naftowej (po oczyszczeniu i przetworzeniu). W zależności od składu rozróżniamy parafinę miękką i parafinę twardą. Znajduje zastosowanie w preparatach emulsyjnych, maskach parafinowych.
Mieszanina węglowodorów uzyskiwana z gaczu parafinowego lub syntetycznie. Wydzielana m.in. z ciężkich frakcji ropy naftowej lub z frakcji smół wytlewnych z węgla brunatnego. Ma postać krystalicznego wosku białego lub żółtego w zależności od stopnia rafinacji, nierozpuszczalnego w wodzie i etanolu, rozpuszczalnego w innych rozpuszczalnikach organicznych, np. w terpentynie i eterze.
Emolient tłusty, tworzy okluzyjny, ochronny, zmiękczający, wygładzający i nabłyszczający film na skórze i włosach, który zapobiega odparowywaniu wilgoci i chroni przed czynnikami zewnętrznymi, np. wiatrem, mrozem czy klimatyzowanymi pomieszczeniami. Zastosowanie znajduje w każdego typu kosmetykach, zwłaszcza do skóry wrażliwej, wymagającej ochrony, suchej i bardzo suchej. Jest także plastyfikatorem np. sztyftów do ust, zapobiega kruszeniu i podnosi lepkość.
Parafiny organizm człowieka nie wydala, a jej cząsteczki mogą magazynować się w naszych narządach wewnętrznych i węzłach chłonnych.